![DSC_1086[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/120/994/271_800x600.jpg?r=1)
Larung gar, 10.000 monniken & 2 toeristen
Blijf op de hoogte en volg Herman & Roos
07 Mei 2014 | China, Manigange
We rijden eindelijk naar Larung Gar, om er één van de grootste religieuze gemeenschappen van de wereld te bezoeken. Maandag hadden we een chauffeur met een nieuwe wagen geregeld. Hij zou ons aan het hotel om7u ophalen. Dus op het afgesproken uur staan we klaar maar i.p.v. de wagen staat er een minibus met een andere chauffeur. De andere man sliep nog dus we moesten tegen onze zin in een busje stappen. Hij reed met ons naar de stad, waar hij nog wat mensen probeerde te ronselen, wat we niet wilden want we hadden voor het ganse busje betaald. Daarna reed hij naar zijn huis om zijn dochter van 10j op te pikken, i.p.v. 4u werden het 7u rijden langs stoffige wegen. Bijna de ganse rit waren er wegenwerken aan de gang. Bleek dat het dochtertje vanaf de eerste kilometers
ook nog eens wagenziek was. Het arme schaap heeft de ganse rit met haar hoofd in een plastiek zak gezeten. De wagen stonk naar het braaksel! De vader had daar totaal geen last van! Toen we aankwamen in Larung Gar was het 14u. De chauffeur zei: “ik blijf hier overnachten en als je morgen mee terug wilt, moet je hier om 7u komen staan”. We hebben hem bedankt en hem de heen en terugrit betaald. Tot zover de wagenfrustraties!
De kloostergemeenschap was indrukwekkend! Verschillende heuvels bezaaid met kleine blokhutten,
waar 10.000 monniken en nonnen in wonen. Het is een stad op zich met in de straten een mierennest van mensen gehuld in bordeaux gewaden. Herman heeft enorm veel succes bij de monniken vanwege zijn baard en het haar op zijn armen! Met tientallen komen ze rondom hem staan raken zijn armen aan, en foto’s dat er met de iphone genomen worden!
De enige toeristen die we zien zijn Chinezen. Er vinden nog maar heel weinig toeristen de weg naar daar. De Chinese regering sluit ook dikwijls de weg speciaal om toeristen buiten te houden, maar wij hadden geluk!
Op monnik worden staat geen leeftijd! Er lopen zowel kinderen als bejaarden rond, ook vrouwen met een kind die tot de religieuze orde zijn toegetreden. Wij vragen aan een monnik of we eens mogen kijken in zijn hut. Dit is geen probleem! Hij woont in een ruimte van 2m op 3m. Er bevinden zich 2 kussens om op te zitten en te slapen, een stapeltje boeken, een elektrisch vuurtje, een kookplaat en een waskom. Het is er opvallend netjes. Door zijn hoge ligging op 4000m vriest het er tot – 30° C in
de winter.
Een lama heeft in 1980 het klooster gesticht en het kent zo een succes dat de Chinese regering in 2001 de uitbreiding heeft willen inperken, door een gedeelte te slopen. Maar recent komen er per jaar 1000 hutten bij.
Er heerst een gezellige drukte in de stad, monniken die staan te kletsen of in de winkeltjes rondneuzen, een ijsje eten of een cola drinken.
Elke avond in de kloosterhal komen ze samen om elkaar te ondervragen over de leer van het Boeddhisme. Ze zijn telkens met twee en één stelt de vragen en de andere moet antwoorden, er wordt geargumenteerd met handengeklap. Een leuk maar luidruchtig schouwspel!
Op de noordelijke heuvel van het complex vinden we een hotel waar we kunnen overnachten, de andere hotelgasten zijn Chinezen.
Vandaag zijn we rond 11u vertrokken uit Larung Gar en hebben er 8u over gedaan om terug in Ganzi te geraken! Details ga ik jullie besparen! Geduld, zeer veel geduld moet je hier hebben!
Slaapwel!
ook nog eens wagenziek was. Het arme schaap heeft de ganse rit met haar hoofd in een plastiek zak gezeten. De wagen stonk naar het braaksel! De vader had daar totaal geen last van! Toen we aankwamen in Larung Gar was het 14u. De chauffeur zei: “ik blijf hier overnachten en als je morgen mee terug wilt, moet je hier om 7u komen staan”. We hebben hem bedankt en hem de heen en terugrit betaald. Tot zover de wagenfrustraties!
De kloostergemeenschap was indrukwekkend! Verschillende heuvels bezaaid met kleine blokhutten,
waar 10.000 monniken en nonnen in wonen. Het is een stad op zich met in de straten een mierennest van mensen gehuld in bordeaux gewaden. Herman heeft enorm veel succes bij de monniken vanwege zijn baard en het haar op zijn armen! Met tientallen komen ze rondom hem staan raken zijn armen aan, en foto’s dat er met de iphone genomen worden!
De enige toeristen die we zien zijn Chinezen. Er vinden nog maar heel weinig toeristen de weg naar daar. De Chinese regering sluit ook dikwijls de weg speciaal om toeristen buiten te houden, maar wij hadden geluk!
Op monnik worden staat geen leeftijd! Er lopen zowel kinderen als bejaarden rond, ook vrouwen met een kind die tot de religieuze orde zijn toegetreden. Wij vragen aan een monnik of we eens mogen kijken in zijn hut. Dit is geen probleem! Hij woont in een ruimte van 2m op 3m. Er bevinden zich 2 kussens om op te zitten en te slapen, een stapeltje boeken, een elektrisch vuurtje, een kookplaat en een waskom. Het is er opvallend netjes. Door zijn hoge ligging op 4000m vriest het er tot – 30° C in
de winter.
Een lama heeft in 1980 het klooster gesticht en het kent zo een succes dat de Chinese regering in 2001 de uitbreiding heeft willen inperken, door een gedeelte te slopen. Maar recent komen er per jaar 1000 hutten bij.
Er heerst een gezellige drukte in de stad, monniken die staan te kletsen of in de winkeltjes rondneuzen, een ijsje eten of een cola drinken.
Elke avond in de kloosterhal komen ze samen om elkaar te ondervragen over de leer van het Boeddhisme. Ze zijn telkens met twee en één stelt de vragen en de andere moet antwoorden, er wordt geargumenteerd met handengeklap. Een leuk maar luidruchtig schouwspel!
Op de noordelijke heuvel van het complex vinden we een hotel waar we kunnen overnachten, de andere hotelgasten zijn Chinezen.
Vandaag zijn we rond 11u vertrokken uit Larung Gar en hebben er 8u over gedaan om terug in Ganzi te geraken! Details ga ik jullie besparen! Geduld, zeer veel geduld moet je hier hebben!
Slaapwel!
-
07 Mei 2014 - 17:05
Ellen:
Hahaha .... wat weer een ervaringen. Maar wat moet het geweldig zijn om daar in Larung gar rond te kijken met zoveel monniken en nonnen! -
07 Mei 2014 - 17:46
Heleen:
Wat een prachtige foto's! Er staat door jullie blog sinds kort een nieuwe bestemming bij op mijn lijstje :) Geniet er nog van! -
07 Mei 2014 - 17:58
Frieda Vanslembrouck:
ja ondanks de vervoerperikkelen toch een fantastische reisen mooie foto's,geniet er maar van
mooi in de bergen die kleurijke huizen en de monikken
-
07 Mei 2014 - 18:07
Frank En Antoinette:
tis daar ontzettend mooi zo te zien !!! geniet er maar van !!!! -
07 Mei 2014 - 18:49
Werner:
hallo daar,
als je foto's bekijkt vanuit de lucht op google,lijkt het wel één gigantisch lappendeken te zijn.
Wel oppassen met Herman hé Roos,want de volgende stap is aanbidden en zien we in de toekomst overal afgodbeelden van Herman.
Ze zullen dan wel allemaal verplicht worden om de muziek te beluisteren van Peter Hammill,en allemaal naar zijn concerten te komen.
Nog veel plezier en bedankt voor de leuke foto's!
Werner en Co -
08 Mei 2014 - 08:55
Vera:
Prachtige foto's. De vervoersperikelen zijn natuurlijk een deel van het avontuur, hoeweel 7 uur met een ziek kind in de bus! Als ge terug zijt zal ik je een gelijkaardige, wat onsmakelijke ervaring, vertellen.
Ik kijk al uit naar je volgende verslag -
08 Mei 2014 - 10:34
Harry :
Zeg Herman,je steekt er dan ook wel erg uit met je blauwe jasje tussen al die rood bordeaux gekleerde mannen!Eindelijk grote smurf is gearriveerd,je zou voor minder blij zijn. -
08 Mei 2014 - 17:07
Frank En Antoinette:
wa mooie foto's !!! zo mooi daar !!! zal een reis zijn om nooit te vergeten !!!! -
09 Mei 2014 - 11:11
Maria Vercauteren:
Roos en Herman,
Wat een prachtige reis! Ik ben blij dat ik jullie zó kan volgen. Geniet er maar van! Wij genieten mee
van je verslag. Roos, pas maar op dat ze Herman daar niet houden!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
