Een rare lama uit Manigango & lijdensweg naar Dege
Blijf op de hoogte en volg Herman & Roos
10 Mei 2014 | China, Manigange
(eerst: indien mensen willen reageren onderaan dit verslag, en je wil je email adres liever niet invullen, kan je een verzonnen invullen: bijvoorbeeld. 123@telenet.be, zo blijf je volledig anoniem )
Met een busje rijden we naar Manigango, een rit van maar 2 uur! Onderweg zien we dezelfde asceet van 4 dagen geleden op hetzelfde heuveltje in dezelfde houding zitten!
Halverwege stoppen we voor een photoshoot . Plots uit het niets duikt er een schandalig peperdure wagen op met een lama (hoofdmonnik) achter het stuur. Als hij de wijze man met de baard (Herman dus) ziet houdt hij halt. Ik krijg zijn iphone in mijn handen gestopt en moet verschillende foto’s van hem met Herman nemen. Het hoofd van Herman moet nog eens in close u, en nu zonder bril, want daar houdt onze lama niet van. Niet normaal! Mij wordt geen blik gegund! Vervolgens rijdt hij met zijn wagen tot bij onze chauffeur, die enkele buigingen maakt voor de lama dan gaan de koffers open en onze bagage wordt overgeheveld. Wij mogen (moeten) meerijden met de lama, wat een hele eer blijkt te zijn! Hij is afkomstig uit Larung Gar en gaat op bezoek bij zijn ouders. De wagen heeft precies een schoonmaakbeurt met after shave gehad!
Herman (en ik ook veronderstel ik) + een monnik die samen met ons in het busje zat en met ons meereist wordt uitgenodigd om bij zijn thuis te eten. Eten willen we niet maar drinken dat riskeren we nog wel! Wanneer we het erf oprijden zien we een groot rijkelijk versierd huis! De inkomhal is gigantisch! Dit zijn duidelijk geen sukkelaars! We worden naar een ruime kamer geloodst en krijgen een mand met koekjes voorgeschoteld. Papa schenkt ons een glas heet water in. Herman is benieuwd naar de huiskapel en als we op onze sokken in het heiligdom staan doet de lama plots teken dat we weg moeten, we krijgen geen tijd meer om onze veters te knopen. Onze koffers worden uit de wagen gezet en we kunnen te voet met onze valiezen over een hobbelige weg naar het hotel. Er gaat een kereltje mee om ons de weg te tonen. Waarom we plots weg moeten blijft een raadsel! Rare kerel die lama Hopa!! We hebben altijd al onze bedenkingen gehad bij persoonscultus rondom lama's en goeroes,
In de namiddag doen we een uitstap naar het Yilhun Lhatsa meer. Het prachtige meer ligt op 13 km van Manigango op een hoogte van 4110 m en dat voelen we! Het turquoise meer is voor driekwart omgeven door bergen met naaldbomen, de achtergrond wordt omkaderd door sneeuwpieken.
Honderden grote en kleinere granieten rotsen met maniteksten (gebeden) in gebeiteld sieren de oever van het meer. Drie uur trekken we uit voor een wandeling in deze uitzonderlijk mooie omgeving.
Op de terugrit zien we een bende vraatzuchtige aasgieren die stukken vlees van een pas overleden jak rukken. Dan komen we terug aan in Manigango, een doods zeer stoffig dorpje van twee straten.
We gaan naar onze hotelkamer en komen niet meer buiten!
Vrijdag 9 mei 2014
Om 9u haalt dezelfde zeer goede chauffeur met de splinternieuwe jeep van gisteren ons op aan het hotel. Vandaag rijden we naar Dege, een rit van 4u. Onze 2 valiezen gaan in de laadbak. Er heeft ook een monnik op de achterbank plaats genomen (zolang hij Herman maar gerust laat). Na drie kwartier rijden, horen we ineens “klak”! De chauffeur kijkt bezorgd! Dat ziet er niet goed uit! Hij stapt uit, kijkt naar het wiel en doet teken dat we terug moeten. Op zoek naar een garage! Na 20 min rijden , zien we een houten barak: “ de garage”.
De garagist ziet onmiddellijk wat het probleem is: er zijn 2 bouten aan de ophanging afgebroken!
Voorwiel eraf, wat geschroef en gelas en op een uurtje is de klus geklaard voor de spotprijs van 5 euro (spijtig dat China zo ver is)! Het is ondertussen al 11u!
De weg naar Dege is verschrikkelijk! Een echte marteling voor onze rug! We rijden een bergpas (Chola pass) van 5050m over. De weg is één slijkbaan en een aaneenschakeling van diepe kuilen, gevuld met smeltwater afgewisseld met bulten. Het uitzicht is wel indrukwekkend: diepe ravijnen en prachtige bergtoppen toegedekt met een dekentje van verse sneeuw. Regelmatig moeten we plaats maken voor vrachtwagens uit tegengestelde richting. De monnik doet teken naar mij dat hij schrik heeft!
Een busje met Chinezen steekt ons voorbij met open deur. Een passagier die ziek is, heeft frisse lucht nodig, de kots vliegt gelukkig naar de andere kant!
Een tijdje nadat we de pas verlaten hebben, wordt er teken gedaan dat we moeten stoppen. De weg is geblokkeerd door rotsblokken, die losgeraakt zijn. Een bulldozer moet het puin ruimen. Toch is de weg nooit gevaarlijk, want hij is altijd vrij breed. In vergelijking met de weg naar het Tibetaanse ladakh in India is dit makkie
De ganse weg die we afleggen is eigenlijk één grote bouwwerf, overal zien we vrouwen en mannen aan de wegen werken. Om 16u komen we eindelijk aan in Dege na 7u rijden!
De chauffeur brengt ons naar een mooi uitziend hotel. We betalen 18 euro, de normale prijs voor een kamer. De kamer is proper en verwarmd, ze ruikt alleen een beetje! Als we het raam openschuiven, zien we dat er een rivier langs loopt, die dienst doet als plaatselijk stort! Venster vlug sluiten en na een tijdje worden we wel gewoon aan de reuk!
We besluiten om te eten in het restaurant. Het ziet er proper uit! We zijn echter de enige klanten en we krijgen een menukaart aangereikt in het Chinees! Om het probleem op te lossen, stap ik naar de keuken. Ik duid verschillende groenten en rijst aan. Ze knikken ja! Er worden 2 smaakloze schotels met kolen en droge rijst geserveerd! Het smaakt ons niet echt! We nemen een besluit: morgen terug elk een pot noodles op de kamer!
-
10 Mei 2014 - 09:47
Ellen:
Nou, die Herman is wel in trek zeg! Hahaha ..... Maar wat weer een belevenissen. Hier doe je het toch voor. Jullie verhalen lezende, verlang ik er zelf ook weer erg naar om naar Tibet te gaan. Maar ik moet nog 4 maanden geduld hebben. -
10 Mei 2014 - 13:26
Frieda Vanslembrouck:
ja zeg hopelijk krijg je herman weer mee naar huis,hij is daar precies een bv aan het worden enhet is
plezierig jullie belevenissen te lezen , nog veel plezier ginder
bedankt voor alweer zeer mooie foto's
julien en frieda xxx
-
10 Mei 2014 - 14:46
Frank En Antoinette:
hoi Roos en herman
zo mooi daar !! zijn daar geen kraal kettingen met felle kleuren te koop ? mag je altijd meebrengen voor mij
hoe speciaaler hoe liever ik het heb !! groeten xxx -
10 Mei 2014 - 18:12
Mieke:
ah diene Herman wat een vedette daar. Het zal wennen zijn terug in Belgie als ne gewone mens beschouwd te worden.
Zeg diene rare monnik zijn chique auto is dat een Nissan Infinity ? Die hebben wij ook in het zwart, is een echte luxewagen he. Jullie zullen wel comfortabel gereisd hebben met hem en dan nog wel in een gouden kleur.
Heel mooie foto s en hopelijk niet teveel ontberingen, maar jullie kunnen daar wel tegen zeker.
groetenxx -
11 Mei 2014 - 04:34
Herman & Roos Permentier / Vercauteren:
Geen Nissan, maar een goede Chinese imitatie! Het is geen culinair hoogstaande reis, maar daar geven we niet om, ik hoop dat ik een paar kilo's afgevallen ben, dat mag wel!
Ja, voor Herman zal het een zeer grote aanpassing worden in België zonder aandacht van al die mannen! -
11 Mei 2014 - 04:44
Herman & Roos Permentier / Vercauteren:
de souvenirs zijn hier ontzettend duur. je vindt et ook niet zoveel ,vermits hier geen westerse toeristen te vinden zijn. -
11 Mei 2014 - 21:58
Naomi:
oeioei, ik hoor het al geen souvenirekes voor mij! :-D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley