0p weg naar Litang, hoogste stad ter wereld?
Blijf op de hoogte en volg Herman & Roos
16 Mei 2014 | China, Litang
Op weg naar Lithang
Donderdag 15 mei
Om 8u30 staan we met onze valiezen in het busstation van de minibusjes. We hebben geluk, om 9u zit het busje vol (7 personen) en we vertrekken. We volgen continu een rivier in een vallei. Er groeien veel dennen. Na 3u komen we aan in Xinlong. We moeten plotseling overstappen in een ander busje. Er zitten al 5 mensen in en het stinkt er naar het zweet. Met de hygiëne wordt het hier niet zo nauw genomen! We rijden verder naar Lithang, maar eerst moeten we nog 2 bergpassen over. Eén van 4.530m en vlak voor Lithang één van 4.400m hoog. Er passeren ons 2 politiecombi’s. Enkele kilometers voor we de stad bereiken, wil de chauffeur niet meer verder. We blijven op top van een pas een uur onverklaarbaar wachten; Er is politiecontrole en zijn rijbewijs is vorige week vervallen! Hij doet teken dat we moeten uitstappen en te voet verder gaan met onze valiezen. Dat zien we echt niet zitten en dat maken we hem dan ook zeer duidelijk. De andere passagiers worden voorbij de politiecontrole 1 voor 1 gebracht met een toevallig passerende motorfiets die ze lieten stoppen. Voor geen geld ter wereld kregen ze ons op die motorfiets. Uiteindelijk laat hij een personenwagen stoppen, die ons naar het hotel brengt. Het is 16:30u als we aankomen in Lithang. Een rustige rit van 4 a 5 uur word er 1 van uiteindelijk 8
Lithang
Vrijdag 16 mei
Lithang ligt op 4014m te midden van open grasland en is omringd door besneeuwde bergtoppen.
Het is één van de hoogst gelegen steden van de wereld. Verschillende Dalai Lama’s zijn hier geboren.
Via een typische Tibetaanse wijk slenteren we naar het Lithang klooster (Chode Gompa). We moeten regelmatig halt houden om op adem te komen én om de honden weg te jagen. Gelukkig heb ik mijn persoonlijke waakhond, gewapend met stok achter mij lopen. Het klooster is omringd door een muur waarop vele kleine stupa’s staan. Enkele maande geleden is een gedeelte van het klooster af gebrand. Op de binnenkoer liggen er al massa’s planken in dennenhout klaar voor de wederopbouw. De gebedshal, waar een dertigtal monniken half slapend achter hun lage banken hun mantra’s aan het reciteren zijn, lijkt pas gerestaureerd. Langs fraai ogende Tibetaanse huizen gaan we terug naar ons hotel.
Wat ons tijdens gans onze reis opgevallen is, het weinige respect dat Tibetanen hebben voor de natuur, wat niet echt strookt met het Boeddhisme! Overal waar je komt zie je vuilnis. Rivieren liggen vol afval, alles wordt op straat gesmeten! Een heel spijtige mentaliteit, je krijgt meermaals de indruk dat je op een stort loopt!
Donderdag 15 mei
Om 8u30 staan we met onze valiezen in het busstation van de minibusjes. We hebben geluk, om 9u zit het busje vol (7 personen) en we vertrekken. We volgen continu een rivier in een vallei. Er groeien veel dennen. Na 3u komen we aan in Xinlong. We moeten plotseling overstappen in een ander busje. Er zitten al 5 mensen in en het stinkt er naar het zweet. Met de hygiëne wordt het hier niet zo nauw genomen! We rijden verder naar Lithang, maar eerst moeten we nog 2 bergpassen over. Eén van 4.530m en vlak voor Lithang één van 4.400m hoog. Er passeren ons 2 politiecombi’s. Enkele kilometers voor we de stad bereiken, wil de chauffeur niet meer verder. We blijven op top van een pas een uur onverklaarbaar wachten; Er is politiecontrole en zijn rijbewijs is vorige week vervallen! Hij doet teken dat we moeten uitstappen en te voet verder gaan met onze valiezen. Dat zien we echt niet zitten en dat maken we hem dan ook zeer duidelijk. De andere passagiers worden voorbij de politiecontrole 1 voor 1 gebracht met een toevallig passerende motorfiets die ze lieten stoppen. Voor geen geld ter wereld kregen ze ons op die motorfiets. Uiteindelijk laat hij een personenwagen stoppen, die ons naar het hotel brengt. Het is 16:30u als we aankomen in Lithang. Een rustige rit van 4 a 5 uur word er 1 van uiteindelijk 8
Lithang
Vrijdag 16 mei
Lithang ligt op 4014m te midden van open grasland en is omringd door besneeuwde bergtoppen.
Het is één van de hoogst gelegen steden van de wereld. Verschillende Dalai Lama’s zijn hier geboren.
Via een typische Tibetaanse wijk slenteren we naar het Lithang klooster (Chode Gompa). We moeten regelmatig halt houden om op adem te komen én om de honden weg te jagen. Gelukkig heb ik mijn persoonlijke waakhond, gewapend met stok achter mij lopen. Het klooster is omringd door een muur waarop vele kleine stupa’s staan. Enkele maande geleden is een gedeelte van het klooster af gebrand. Op de binnenkoer liggen er al massa’s planken in dennenhout klaar voor de wederopbouw. De gebedshal, waar een dertigtal monniken half slapend achter hun lage banken hun mantra’s aan het reciteren zijn, lijkt pas gerestaureerd. Langs fraai ogende Tibetaanse huizen gaan we terug naar ons hotel.
Wat ons tijdens gans onze reis opgevallen is, het weinige respect dat Tibetanen hebben voor de natuur, wat niet echt strookt met het Boeddhisme! Overal waar je komt zie je vuilnis. Rivieren liggen vol afval, alles wordt op straat gesmeten! Een heel spijtige mentaliteit, je krijgt meermaals de indruk dat je op een stort loopt!
-
16 Mei 2014 - 14:35
Vera:
Even gegoogled: Potosi, een zilvermijnstad in Bolivië is met 4090m de hoogste stad ter wereld. Een fractie hoger dan Lithang.
Ik heb op het handige kaartje de afstanden eens bekeken, best ver om met busjes te doen, vergelijkbaar met een ritje naar Spanje maar dan over minder goede wegen en met hoge passen.
Knap dat julllie er toch in slagen te onderhandelen, niet evident in gebarentaal (met buschauffeur). -
16 Mei 2014 - 21:52
Werner:
hallo,
het is inderdaad wel vreemd dat ze blijkbaar ni zo veel respect voor de natuur hebben,maar langs de andere kant rijden jullie elke dag met zo afgeleefd busje dat qua milieuverontreiniging ook kan tellen.
komt nog bij dat jullie de inheemse dieren(honden)wegjagen.
en dan nog die 95 lege bekertjes van jullie noedels die ook in de rivier zullen belanden.
dus alles is relatief hé.
alle gekheid op een stokje,jullie hebben zeer veel moed om elke dag zo een avontuurlijke tocht te ondernemen.
tenslotte weet je s'morgens nooit waar en wanneer je uiteindelijk terechtkomt,of op welke manier.
wij houden ook van de nodige spanning,maar ik denk dat ik al lang een lift richting belgie had genomen!
deze vakantie zal je in elk geval nog lang kunnen navertellen.
groetjes,en volhouden zere voeten of geen zere voeten! -
16 Mei 2014 - 22:17
Harry:
uwe lievelings hond heeft precies al veel in den electrice draad gehangen ,proper ziet hij er ook ni uit zie dat je maar geen beestjes overkrijgt die kunnen harder bijten dan den hond.Op de moto dat was pas een avontuur geweest al kronkelend langs die bergpaskes!Die mensen hebben ook ni de luxe dat er elke week een vuilkar langs komt,misschien moet je de vuilniszak daar introdiceren een gat in de markt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
