Terug naar Kanding & Vaarwel Tibet
Blijf op de hoogte en volg Herman & Roos
19 Mei 2014 | China, Chengdu
Terug naar Kanding & Vaarwel Tibet
Zaterdag 17 mei 2014
Vandaag beginnen we de grote terugtocht. Terug naar ons welness resort met de mooie badkuip.
Om 8u staan we klaar om te vertrekken. Onze valiezen worden ingeladen, terug uitgeladen, overgeheveld in een ander busje, om vervolgens naar een derde minibusje te verhuizen.
Er nemen nog 3 vrouwen plaats, eindelijk eens geen lawaaierige mannen, we zijn blij!
We moeten nog één passagier ophalen, de moeder van een chauffeur. Ze is nogal corpulent en ziet er erg onverzorgd uit! De chauffeur duwt ze op de achterbank, naast 2 meisjes, die haast verpletterd worden. Daarna rijden we naar het tankstation, een ritueel van elke chauffeur! Dan beginnen we aan een rit van 8u naar Kanding. Na enige tijd verspreidt er zich een onaangename geur in de wagen!
De vrouw op de achterbank stinkt! Het meisje naast haar steekt 2 proppen papier in haar neusgaten.
Het zicht is hilarisch! Het andere meisje heeft een mond- en neusmasker omgedaan en Herman heeft hoofdpijn. Het wordt nog grappiger wanneer de stinkende vrouw zelf proppen papier in haar neusgaten steekt! Dat is natuurlijk dé oplossing als je je niet graag wast! Tot overmaat van ramp kan ze niet tegen de wagen en ze geeft over in een plastiek zak. De zak zwelt en ik reik haar een nieuwe aan, ook die is vlug gevuld met onwelriekende maag inhoud! Raam open en laten vliegen maar! Haar plastiek zakken zijn op! Ik betrouw het zaakje niet! We zitten juist voor haar en ik zie het al gebeuren.
Vlug een zak zoeken in mijn rugzak! Iets te laat, het loopt al op haar kleren en op de grond! Ze voelt zich te ziek en besluit dan maar om uit te stappen tot ze wat bekomen is, om dan verder te rijden met een volgend busje. Alles wordt gelucht en het voorval wordt vlug vergeten.
Dan begint het bochtenwerk. We moeten 8 bergpassen over, waarvan de hoogste 4659m. Het is stralend weer en we rijden langs eindeloze graslanden. Spijtig zijn ze niet groen, daarvoor is het te droog geweest. Soms zijn de wegen verschrikkelijk stoffig. Regelmatig steken kolonnes van 40 legerwagens ons voorbij (5 in totaal). Er is nog een meisje dat wagenziek wordt en moet spuwen. Ze hangt de rest van de rit met haar hoofd naar buiten. Voor we Kanding binnen rijden, gaat de chauffeur nog even langs de car wash. Met een lans wordt de wagen grondig afgespoten. Dan worden we naar het hotel gereden, waar we een vegetarisch pizza, een portie fritten en elk een ijskoud biertje bestellen. Na 14 dagen van potten noodles kan ik jullie niet vertellen hoe dit ons gesmaakt heeft!
Vaarwel Tibet!
Zondag 18 mei 2014
Vandaag slapen we uit! Om 10u gaan we elk 3 pannenkoeken eten en dan stappen we met onze valiezen naar het intercity busstation. Om 12:45u vertrekt de bus naar Ya’an. We zeggen het Tibetaanse gedeelte van China vaarwel. Onderweg wordt het groener. Er staan ook veel fruitkraampjes langs de weg. De wegen zijn stoffig en in slechte staat. De huizen smerig en armzalig! Hier is weinig te merken van het moderne China! Dit lijkt meer op een derde wereld land! De chauffeur claxonneert naar alles wat beweegt en niet beweegt 6u aan een stuk. In de bus staat ook nog eens een veel te luide video af te spelen. We zijn doodop maar zeer blij als we de eindmeet bereiken. Vlakbij het station bevindt zich een luxueus hotel, waar we onze intrek nemen. We hebben het dubbel en dik verdiend. We trakteren onszelf op een pot noodles en een grote fles bier! Morgen bezoeken we de panda’s!
Zaterdag 17 mei 2014
Vandaag beginnen we de grote terugtocht. Terug naar ons welness resort met de mooie badkuip.
Om 8u staan we klaar om te vertrekken. Onze valiezen worden ingeladen, terug uitgeladen, overgeheveld in een ander busje, om vervolgens naar een derde minibusje te verhuizen.
Er nemen nog 3 vrouwen plaats, eindelijk eens geen lawaaierige mannen, we zijn blij!
We moeten nog één passagier ophalen, de moeder van een chauffeur. Ze is nogal corpulent en ziet er erg onverzorgd uit! De chauffeur duwt ze op de achterbank, naast 2 meisjes, die haast verpletterd worden. Daarna rijden we naar het tankstation, een ritueel van elke chauffeur! Dan beginnen we aan een rit van 8u naar Kanding. Na enige tijd verspreidt er zich een onaangename geur in de wagen!
De vrouw op de achterbank stinkt! Het meisje naast haar steekt 2 proppen papier in haar neusgaten.
Het zicht is hilarisch! Het andere meisje heeft een mond- en neusmasker omgedaan en Herman heeft hoofdpijn. Het wordt nog grappiger wanneer de stinkende vrouw zelf proppen papier in haar neusgaten steekt! Dat is natuurlijk dé oplossing als je je niet graag wast! Tot overmaat van ramp kan ze niet tegen de wagen en ze geeft over in een plastiek zak. De zak zwelt en ik reik haar een nieuwe aan, ook die is vlug gevuld met onwelriekende maag inhoud! Raam open en laten vliegen maar! Haar plastiek zakken zijn op! Ik betrouw het zaakje niet! We zitten juist voor haar en ik zie het al gebeuren.
Vlug een zak zoeken in mijn rugzak! Iets te laat, het loopt al op haar kleren en op de grond! Ze voelt zich te ziek en besluit dan maar om uit te stappen tot ze wat bekomen is, om dan verder te rijden met een volgend busje. Alles wordt gelucht en het voorval wordt vlug vergeten.
Dan begint het bochtenwerk. We moeten 8 bergpassen over, waarvan de hoogste 4659m. Het is stralend weer en we rijden langs eindeloze graslanden. Spijtig zijn ze niet groen, daarvoor is het te droog geweest. Soms zijn de wegen verschrikkelijk stoffig. Regelmatig steken kolonnes van 40 legerwagens ons voorbij (5 in totaal). Er is nog een meisje dat wagenziek wordt en moet spuwen. Ze hangt de rest van de rit met haar hoofd naar buiten. Voor we Kanding binnen rijden, gaat de chauffeur nog even langs de car wash. Met een lans wordt de wagen grondig afgespoten. Dan worden we naar het hotel gereden, waar we een vegetarisch pizza, een portie fritten en elk een ijskoud biertje bestellen. Na 14 dagen van potten noodles kan ik jullie niet vertellen hoe dit ons gesmaakt heeft!
Vaarwel Tibet!
Zondag 18 mei 2014
Vandaag slapen we uit! Om 10u gaan we elk 3 pannenkoeken eten en dan stappen we met onze valiezen naar het intercity busstation. Om 12:45u vertrekt de bus naar Ya’an. We zeggen het Tibetaanse gedeelte van China vaarwel. Onderweg wordt het groener. Er staan ook veel fruitkraampjes langs de weg. De wegen zijn stoffig en in slechte staat. De huizen smerig en armzalig! Hier is weinig te merken van het moderne China! Dit lijkt meer op een derde wereld land! De chauffeur claxonneert naar alles wat beweegt en niet beweegt 6u aan een stuk. In de bus staat ook nog eens een veel te luide video af te spelen. We zijn doodop maar zeer blij als we de eindmeet bereiken. Vlakbij het station bevindt zich een luxueus hotel, waar we onze intrek nemen. We hebben het dubbel en dik verdiend. We trakteren onszelf op een pot noodles en een grote fles bier! Morgen bezoeken we de panda’s!
-
19 Mei 2014 - 15:51
Naomi:
Zeg eten jullie nog iets anders dan noodles daar? hihi
jullie zijn bijna terug se, ik kijk er naar uit!
tot snel! -
19 Mei 2014 - 16:00
Frieda Vanslembrouck:
dat was ik ook aan het denken het eten zal smaken als je terug bent
een prettige en veilige terug keer
het was soms al bijna dat we mee waren,zo mooie beelden toffe avontuurlijke reis
frieda en julien xx -
19 Mei 2014 - 16:02
Frieda Vanslembrouck:
laat iets weten als je terug bent
-
19 Mei 2014 - 20:45
Werner:
hop,hier zijn we weeral,
ik denk dat ik naomi eens ga bellen,dat ze best wat DDT in huis gaat halen tegen dat jullie thuiskomen.
safety first,nietwaar naomi?
na een paar dagen quarantaine kan naomi jullie dan terug voorzichtig stilletjesaan buitenlaten.
geef je ma en pa de eerste dagen ook enkel maar noedels,dit om niet te bruskeren.
gelukkig is er thuis ook geen hond,want ik zou niet willen weten wat roos met het arme beestje anders zou aanvangen.
ik wens jullie alvast een veilige en leuke terugreis,en bel maar als je terug uitgerust bent.
nog eens bedankt voor de reisverslagen en de foto's.
werner en co
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
